آموزش دادن، گفتار، کردار و عملکرد و یادگیری

اگه میخاییم به کسی معنی عشق رو یاد بدیم، 

                  بهش عشق بورزیم. 

اگه میخاییم احترام یاد بدیم، 

                  بهش احترام بزاریم. 

اگه میخاییم صداقت و راستگویی یاد بدیم، 

                   باهاش صادق باشیم.

اگه میخاییم دینداری یاد بدیم، 

                   خودمون دیانت داشته باشیم. 

                   و متدین باشیم. 

این تنها راه آموزش دادن به انسان هاست. 

انسان ها از گفتارمون یاد نمی گیرند.

از کردارمون و عملکردمون یاد می گیرند. 

وقتی به کسی عشق می ورزیم و بهش احترام میزاریم، دیگر هر آنچه که نیاز باشه خودش عشق و احترام بهش یاد میده. 

انسان آگاه انسانی هست که رفتار و کردارش همون چیزیه که میخاد به دیگران یاد بده.

چرا که بر اساس تعریف یادگیری: «تغییر نسبتاً پایدار در توان رفتاری یا رفتار بالقوه که در نتیجه تجربه ایجاد میشه.» تنها فرقش اینه که عملکرد حاکی از انتقال این توانایی به رفتاره. 

چنین انسانی نیاز به بحث و نظر و حرف و سخن نداره، 

او نمیگه . نشون میده. 

نمیگه که دینداره . نشون میده که دینداره. 

نمیگه که بااخلاقه . نشون میده که بااخلاقه. 

بزرگی سراسر به گفتار نیست

                    دو صد گفته چون نیم کردار نیست

میده ,میخاییم ,احترام ,بدیم،   ,نشون ,باشیم ,نشون میده , اگه میخاییم منبع